Gezond horen betekent een gezonder brein
Een beperkte geluidsomgeving kan van een gehoorprobleem een hersenprobleem maken. Studies tonen aan dat inadequate behandeling van gehoorverlies negatieve gevolgen kan hebben voor de hersenen en het leven van mensen. Gehoorverlies betekent dat men meer moeite moet doen tijdens het luisteren. Het wordt moeilijker om te begrijpen wat er wordt gehoord, waardoor de luisterstress toeneemt en de mentale belasting toeneemt, wat leidt tot vermoeidheid en de neiging om op te geven wanneer luisteren een uitdaging wordt. Bovendien lopen mensen met gehoorverlies het risico dat andere zintuigen het overnemen.
Hoe gehoorverlies de hersenen beïnvloedt
Meer luisterinspanning
Met minder geluidsinformatie is het moeilijker voor de hersenen om geluiden te herkennen. Het moet de gaten opvullen, wat meer luisterinspanning vergt.1
Verhoogde luisterstress
Moeilijkheden met het volgen van spraak kan luisterstress2veroorzaken, een 'vecht-of-vlucht'-reactie opwekken die de hartslag verhoogt3, en studies hebben zelfs aangetoond dat korte periodes van stress een negatieve invloed kunnen hebben op onze cognitieve vaardigheden4.
Verhoogde mentale belasting
Als u moet raden wat mensen zeggen en wat er gebeurt, worden de hersenen zwaarder belast en blijft er minder mentale capaciteit over voor onthouden en presteren.5,6
Gereorganiseerde hersenfunctionaliteit
Zonder voldoende stimulatie in het gehoorcentrum gaan het visuele centrum en andere zintuigen compenseren, waardoor de organisatie van de hersenen verandert.7
Goede neurale code is cruciaal voor het begrijpen van geluid
Wanneer geluiden het binnenoor bereiken, worden ze in het slakkenhuis omgezet in een neurale code. Deze informatie wordt vervolgens door de gehoorzenuw naar het gehoorcentrum van de hersenen getransporteerd - de auditieve cortex. In de auditieve cortex wordt deze neurale code omgezet in betekenisvolle geluidsobjecten die vervolgens verder geïnterpreteerd en geanalyseerd kunnen worden door de hersenen. Twee subsystemen in de auditieve cortex voeren deze taken uit: Het subsysteem Oriënt en het subsysteem Focus.11,12
STAP 1: Oriëntatie
Het oriëntatiesubsysteem maakt een overzicht van de geluidsscène
Het oriëntatiesubsysteem scant continu alle omringende geluiden - ongeacht hun aard en richting - om een volledig perspectief van de geluidsscène te creëren.
Het oriëntatiesubsysteem is afhankelijk van goede neurale code om een overzicht van de geluidsobjecten te creëren en geluiden te beginnen scheiden om te bepalen wat er in de omgeving gebeurt. Dit biedt de hersenen de beste omstandigheden om te beslissen waar ze zich op concentreren en naar luisteren.
STAP 2: Focus
Het focussubsysteem helpt ons te selecteren naar welke geluiden we luisteren
Het focussubsysteem navigeert door het volledige perspectief van de geluidsscène. Het identificeert het geluid waarop het zich wil concentreren, waarnaar het wil luisteren of zijn aandacht op wil richten, terwijl de irrelevante geluiden worden weggefilterd.
De twee subsystemen werken continu en gelijktijdig samen
Hoewel de twee subsystemen verantwoordelijk zijn voor verschillende functies, hangt ons gehoor af van hoe goed ze samenwerken, omdat hun interactie ervoor zorgt dat onze huidige focus altijd het belangrijkst is11,12. De hersenen leiden zichzelf bewust af door vier keer per seconde de rest van de omgeving te controleren. Hierdoor kunnen we onze focus verleggen als er iets belangrijks in de geluidsscène verschijnt.
Als de twee subsystemen goed samenwerken, kan de rest van het brein optimaal werken, waardoor het makkelijker wordt om geluiden te herkennen, op te slaan en op te roepen en te reageren op wat er gebeurt.
Een onderdrukte geluidsscène geeft een slechte neurale code
Met zijn directionaliteit, gain reduction, spraakprioritering en traditionele compressie beperkt conventionele hoortoesteltechnologie de toegang van mensen tot het volledige geluidsspectrum.
Dit snijdt mensen niet alleen af van hun omgeving. Het gaat ook in tegen de natuurlijke manier van werken van de hersenen, waardoor het oor slechte neurale code naar de hersenen stuurt. Een slechte neurale code maakt het moeilijker voor het oriëntatiesubsysteem om goed te werken, wat vervolgens een negatieve invloed heeft op het focussubsysteem.
Conventionele hoorzorgtechnologie draagt dus bij aan een minder dan optimaal geluidsbeeld voor de hersenen om te horen en te verstaan.
BrainHearing™ technologie biedt de volledige geluidsscène
Ons doel is om de meest natuurlijke hoorervaring te bieden. We gebruiken de filosofie van BrainHearing om technologie te ontwikkelen die de hersenen toegang geeft tot de volledige geluidsomgeving - want hoe meer geluidsinformatie de hersenen hebben om mee te werken, hoe beter de hersenen kunnen presteren.
Het hart van de Oticon BrainHearing™ technologie wordt gevormd door de drie toonaangevende MoreSound technologieën: MoreSound Amplifier™, MoreSound Intelligence™ en MoreSound Optimizer™.
Bewezen levensveranderende voordelen
De hooroplossingen van Oticon verbeteren niet alleen het hoorvermogen. Ze zijn ook goed voor de hersenen en ondersteunen een beter welzijn van mensen met gehoorverlies.
We weten dit omdat we verder gaan dan de concurrentie in de manier waarop we onderzoek doen om de levensveranderende voordelen van het gebruik van onze technologie aan te tonen, zoals het verminderen van de luisterinspanning, het verbeteren van het geheugen en het verminderen van luisterstress.
Om de ongelooflijke voordelen van onze technologie aan te tonen, hebben we deze getest in dynamische scenario's die echte luisteromgevingen nabootsen, met behulp van innovatieve onderzoeksmethoden zoals EEG-tests, pupillometrie, VR-technologie en hartslagmeting.
Referenties
- Edwards (2016). A Model of Auditory-Cognitive Processing and Relevance to Clinical Applicability.
- Christensen et al. (2021). The everyday acoustic environment and its association with human heart rate: evidence from real-world data logging with hearing aids and wearables.
- Cooper & Dewe (2008). Stress: A brief history.
- Qin et al. (2009). Acute psychological stress reduces working memory-related activity in the dorsolateral prefrontal cortex.
- Pichora-Fuller et al. (2016). Hearing impairment and cognitive energy: 33 The framework for understanding effortful listening (FUEL).
- Rönnberg et al. (2013). The Ease of Language Understanding (ELU) model: theoretical, empirical, and clinical advances.
- Glick & Sharma (2020). 8 Cortical Neuroplasticity and Cognitive Function in Early-Stage, Mild-Moderate Hearing Loss: Evidence of Neurocognitive Benefit From Hearing Aid Use.
- Huang et al. (2023). Loneliness and Social Network Characteristics Among Older Adults With Hearing Loss in the ACHIEVE Study.
- Lin et al. (2011). Hearing loss and incident dementia.
- Amieva et al. (2018). Death, depression, disability, and dementia associated with self-reported hearing problems: a 25-year study.
- O'Sullivan et al. (2019). Hierarchical Encoding of Attended Auditory Objects in Multi-talker Speech Perception.
- Puvvada & Simon (2017). Cortical representations of speech in a multitalker auditory scene.
- Brændgaard/Zapata-Rodriguez et al.(2024). 4D Sensor-technologie en Deep Neural Network 2.0 in Oticon Intent™. Technical review and evaluation. Whitepaper van Oticon.